Dnia 4 października w Domu Kultury Polskiej w Wilnie miało miejsce uroczyste otwarcie wystawy „ Ikona i jej konteksty”.

W pięknej, nowoczesnej, dużej hali została zaaranżowana intymna przestrzeń, pomieszczenie do którego trzeba wejść, żeby doświadczyć ikony. Umieszczone na ścianach, jak okna w domu, wpuszczają światłość, która wszystko przenika. Otwierają świat skończony na nieskończoność, rzeczywistość doczesną na wieczność. Taki był też temat wykładu Pani Elżbiety: „Ikona – okno ku wieczności” . „Ikona, mówiła Pani Elżbieta, podobnie jak muzyka sakralna, nadaje ciężar gatunkowy słowom, które bez niej tej głębi byłyby pozbawione”.

Wernisaż uświetnił śpiew zespołu „Słudzy kantyku”.  Ikony prezentowane na wystawie pisane są ręką Elżbiety Jackowskaiej-Kurek i jej uczniów oraz zaproszonych ikonografów z Polski (między innymi: Robert Rumin, Urszula Żakowska, Maria Podleśna) oraz z Litwy: (Olga Kiriczenko, Aleksander Osin, Dovile Sabaliauskiene, Birute Elana Taujanskaite)

Krzysztof Sokołowski zaprezentował swoje prace zatytułowane „ Ikona relikwiarzowa” odnoszące się w swej wymowie do ikony i do relikwii, co na wernisażu, licznie zgromadzonym przybyłym wyjaśniał. Prace Krzysztofa Sokołowskiego na wystawie były umieszczone na ścianach zewnętrznych przestrzeni, w której były wystawione ikony, co sprawiało wrażenie, że pełnią rolę osobną. Był to zamysł zamierzony  w celu ukazania granicy między doczesnością a wiecznością.

Każdy artysta a szczególnie malarz ikon, tak samo jak przed wiekami tak i dziś pragnie dzielić się z innymi swoim osobistym doświadczeniem Bożej obecności.

Dziękujemy Gospodarzom za wspaniałe przyjęcie, będziemy pamiętać nastrój, światło płynące przez ikony, śpiew, smak i zapach litewskiego chleba i wina…. serdeczność i ciepło ludzkich serc.

Ponizej galeria zdjęć z wystawy:

Relacja z wernisażu: http://studiumikony.blogspot.com/