AKADEMIA IKONY

W okolicach  wspomnienia św. Brata Alberta Chmielowskiego, w Kościele Środowisk Twórczych  św. Andrzeja Apostoła i św. Alberta Chmielowskiego w Warszawie otwieramy wystawę ikon. Wystawiane do modlitwy ikony to ikony uczniów Elżbiety Jackowskiej-Kurek i jej samej.

Dużym powodzeniem cieszą się oprowadzania kuratorskie po wystawie i spotkania tematyczne  Elżbiety Jackowskiej-Kurek. Pani Elżbieta uchyla rąbka tajemnicy warsztatu ikonografa, dzieli się refleksjami na temat kondycji sztuki ikonograficznej w kraju i za granicą  i dokonuje każdego roku, poprzez świadectwa, podsumowania swojej pracy ikonograficznej i działań duszpasterskich.  W Duszpasterstwie Środowisk Twórczych w Warszawie  jest taka przestrzeń, w której, dzięki rektorowi ks. Grzegorzowi Michalczykowi i pani Elżbiecie  można garściami sięgać do korzeni naszej wiary i kontemplować jej owoce – dziś.  Jest to miejsce otwarte, do którego każdy zainteresowany rozwojem swojej duchowości, pisaniem ikon ale i doświadczaniem sztuki od strony odbiorcy może skorzystać.

Kończąca kolejny rok akademicki Akademii Ikony wystawa IKONA – KORZENIE I OWOCE WIARY odbyła się w dniach 15.06-22.07.2018 w Kościele Środowisk Twórczych w Warszawie. W tym okresie wystawę obejrzało ponad tysiąc osób. Ikony zgromadzone na niej zostały napisane ręką Elżbiety Jackowskiej-Kurek oraz jej uczniów. W trakcie wystawy odbyły się także oprowadzania kuratorskie Elżbiety Jackowską-Kurek „Ikona – modlitwa i sztuka” oraz „Ikona współczesna – analiza na przykładzie wybranych przedstawień”.

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z wystawy:

W trzecią niedzielę Wielkiego Postu 2018, w podziemiach Bazyliki Katedralnej pw. św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika w Warszawie miała miejsce wystawa ikon pisanych ręką Elżbiety Jackowskiej-Kurek i słuchaczy Akademii Ikony. Temat wystawy IKONA – SZTUKA I MODLITWA był też tematem wykładu Elżbiety Jackowskiej – Kurek, kuratorki wystawy. Dziękujemy  proboszczowi ks. Bogusławowi Kowalskiemu za zaproszenie oraz licznie przybyłym odwiedzającym i biorącym udział w wykładzie oraz oprowadzaniach po wystawie.

Na zdjęciach cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogarodzicy. Mielnik jest najstarszą parafią prawosławną na Podlasiu.    Pierwszą historyczną wzmiankę o tutejszej cerkwi i znajdującej się w niej cudownej ikonie Chrystusa Zbawiciela odnotowuje ipatowska kronika w roku 1260. Choć ikona ta nie dotrwała do naszych czasów, pamięć o niej pozostaje wciąż żywa. W latach 1994 – 95 na ścianach cerkwi położono freski. Autorem kompozycji zgodnych z kanonami sztuki ikonograficznej i unikatowych pod względem technologicznym i artystycznym jest rosyjski ikonograf Aleksander Sokołow. Ikonostas ma formę uproszczoną, dwurzędową, bardzo popularną na Podlasiu, które było pod wpływem tradycji synodalnej (Rosji carskiej), z rozbudowaną częścią centralną. Rozplanowanie ściany ikonostasu zostało wykonane na podobieństwo reprezentacyjnej fasady budynku rozdzielonej w poziomie gzymsami, a w pionie pilastrami w kolorze biało-złotym. Niewielki, okrągłe ikony wypełniają miejsca odpowiadające otworom okiennym. Ikonostas oddziela miejsce ołtarzowe (swiatłyszcze, sanktuarium, prezbiterium) i nawę, przeznaczoną dla wiernych. Za ikonostasem w prezbiterium kapłan sprawuje Boską Liturgię, tam znajduje się darochranitielnica. W roku 2017 cerkiew została odnowiona na zewnątrz, autorem projektu i ikon jest ikonopis Jarosław Wiszenko. Obok na cmentarzu znajduje się kaplica Matki Bożej Opiekuńczej (Pokrow), najstarsza czynna budowla w Mielniku (1777 r.) Najprawdopodobniej została postawiona w miejscu, gdzie stała pierwsza cerkiew Bogarodzicy z ikoną Chrystusa Zbawiciela. Kaplica została gruntownie wyremontowana i raczej nie przypomina zabytku. Na cmentarzu można odnaleźć ręcznie kute krzyże nagrobne z XIX. wieku.

Zdjęcia Maurycy Lubak i Jarosław Wiszenko(fb)

Nazwa Gródek pochodzi od obronnego grodu, który znajdował się w granicach dzisiejszej miejscowości w XIV w..  Po białorusku i w miejscowej gwarze miejscowość ta nazywa się Haradok i oznacza miasteczko. Świątynię zbudowano w latach 1946–1970 w miejscu, gdzie prawdopodobnie wcześniej była pierwsza w Gródku cerkiew w XV wieku. Do 1943 w miejscu obecnej cerkwi stała świątynia drewniana wybudowana w 1858, która jednak uległa spaleniu. Cerkiew mieści się przy ulicy ks. Metropolity Bazylego Doroszkiewicza, pod numerem 1. Patron ulicy w latach 1946–1960 był proboszczem parafii w Gródku.

Autorami polichromii wykonanej w pierwszej połowie lat 50. byli Adam Stalony-Dobrzański oraz Jerzy Nowosielski. Witraże, na których przedstawiono wyobrażenia świętych i scen biblijnych, wykonał Adam Stalony-Dobrzański. Cerkiew została wpisana do rejestru zabytków w r. 2004.

Dnia 16.07.2017  grupa uczestników Akademii Ikony udała się  na Liturgię do cerkwii św. Jana Klimaka na Woli,  po której odbyło się spotkanie z o. Pawłem. Rozmawialiśmy o historii i ekumenicznym wymiarze tego miejsca.

Tego samego dnia udaliśmy się do kościoła Opatrzności Bożej w Wesołej na Mszę św.,  po której spotykaliśmy się z proboszczem o. Mariuszem. Ojciec opowiadał nam o katolickiej wspólnocie o powołaniu ekumenicznym – Chemin Neuf. Każde z tych spotkań nasycone było refleksją i modlitwą przed ikonami prof. Jerzego Nowosielskiego.

Oprowadzania kuratorskie po wystawie  ikon w Kościele Środowisk Twórczych w Warszawie odbyły się: 23.06 o godz. 18.00, 25.06. o godz 14.00. dnia 2.07 o godz 14.00 i 18.00, 9.07 o godz. 14.00. Prowadziła Elżbieta Jackowska- Kurek. Każde spotkanie miało swój temat: Serce Chrystusa, Trójca Święta, Ikona pisana emalią komórkową. Rozmowy były tak ciekawe, że postanowiliśmy je spisać i niebawem udostępnimy!